ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

Πρόκειται για ένα διώροφο κτίριο νεοκλασσικού ρυθμού που βρίσκεται στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου.
Οικοδομήθηκε κατά το 1845 επι μουτασερίφη "Νουρή Πασά" και χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση κρατικών υπηρεσιών ενώ αποτέλεσε και την έκτακτη κατοικία του πρίγκηπα Γεωργίου, ύπατου αρμοστή της Κρήτης στα χρόνια 1898-1906.
Σήμερα στεγάζονται οι Υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ρεθύμνου.

Ιστορία κτιρίου.
Το κτίριο της Νομαρχίας κατασκευάστηκε από το 1844-1847 επί επαρχου Μουρη Πασά με Τούρκο αρχιτέκτονα Μεχμιτ Ζεκη.
Η κατασκευή του έγινε σε κοινωφελή (βακουφικα) κτήματα και η τοποθεσία αναφέρεται σαν Μικρά Χασιλεια ‘
Η δαπάνη κτασκευης του κτιρίου έφτασε στις 60.000χρυσες λίρες
Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε σαν τουρκικό διοικητήριο και κατοικία του Τούρκου επαρχου .
Από το 1878-1889 ήταν έδρα της τοπικής Αυτ/σεις και 1898-1906 ανάκτορα του πρίγκιπα Γεωργίου .
Από το 1908 μέχρι σήμερα έδρα της Νομαρχίας ,ενώ μέχρι το 1980 στέγαζε και τα δικαστήρια .
ΜΝΗΜΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ
Την εποχη που το κτιριο της Νομαρχιας στεγαζε τα δικαστηρια, ημουν τακτικος θαμωνας, οχι των δικαστηριων αλλα του μπαμπα μου,ο οποιος σαν δικαστικος υπαλληλος εργαζοταν και εγω που ημουν ενα ησυχο και καλο!!!!!!παιδι τον επισκεπτομου καθημερινως για να περναω την ωρα μου αναμεσα στα γραφεια και επανω στην εδρα οταν ειχαν δικες.Ηταν η πιο καλη μου, ολοι οι υπαλληλοι μ'αγαπουσαν και δεν μου χαλουσε κανεις χατηρι,ημουν το πειραχτηρι αναμεσα σε σωρους φακελλων και γραφειων γεματων δικογραφιες, ειχα δε τοσο θρασος που ανεβαινα στν εδρα του δικαστηριου οταν δικαζαν ,προς μεγαλη χαρα του πατερα μου που αλλαζε χρωμα ,βλεποντας ενα αδυνατο παιδακι να ξεπροβαλλει κατω απο τα ποδια τους.Ναι,,,ναι,!!!! το φαγητο μου δεν το ετρωγα,και επαθα αδενοπαθεια εκεινα τα χρονια που ηταν και πολυ της μοδας λογω καλης διατροφης .Θυμαμαι δε μια φορα με πηγε να φαμε στο εστιατοριο,την ωρα που σηκωθηκε να πλυνει τα χερια του και εχοντας παραγγειλει ενα γιαουρτι,σηκωσα την πετσα με προσοχη εβαλα πιπερι και ξανα την πετσα,αν ζουσε ακομη θα με κυνηγουσε. Βεβαια ημουν μικρη τοτε και ολοι με πειραζαν ,πηγαινα δεν πηγαινα δημοτικο, ενα λοιπον γκαρσονι εκει στο εστιατοριο που ετρωγε συχνα ο μπαμπας μου,στου αποστολη απεναντι απο την ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟ στο ρεθυμνο με τραπεζακια στο πεζοδρομιο ,ε! δεν περνουσαν δα και τα πολλα αυτοκινητα τοτε,μου ελεγε εγω ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΠΥΘΑΡΙ και θα σε περιμενω να σε παντρευτω, Κλαμα η κυρια, γιατι εγω δεν ηθελα γκαρσονι, φτου φτου φτωχολογια ελεγα, εγω θα παρω.......τι!!!!!! δεν θυμαμαι τι φανταζομουν τοτε..... ΜΑ ΤΙ ΜΟΥ ΗΛΘΑΝ ΣΤΟ ΝΟΥ.!!!!!!!!! Τι ωραιες οι θυμισες πως σε γυρνουν πισω και τι συναισθηματα ξυπνουν.