ΚΑΛΝΤΕΡΙΜΙΑ, δρομακια στρωμενα με πετρα και χορταριασμενα, μια και ο κοσμος εφυγ απο το χωριο και το δρομακια δεν πατιουνται πλεον.Λυπηρο σαν θεαμα να βλεπεις τα σπιτια κλειστα ν'ανοιγουν μονο το καλοκαιρι και το χειμωνα 5 οικογενειες να προσπαθουν νακρατησουν τη ζωη στα χωρια μας.Μηπως ,μηπως σκεπτομαι τωρα θα επρεπε οσοι μπορουσαν να γυρισουν στα χωρια και ν'αρχισουν να βαζουν κανενα χωραφακι ,καμμια κοτουλα και κουνελακι , να γινουμε λιγακι αυταρκεις παλι και οχι ολα απο το σουπερ μαρκετ, οπως εχουμε μαθει τα τελευταια χρονια. που τα παιδια μας δεν πρεπει να ξερουν οτι υπαρχουν κοττες που κανουν τ'αυγα και οχι τα ψυγεια του σουπερ μαρκετ.Λεω εγω μηπως....... Εμενα παντως με πιανει μια θλιψη με τα κλειστα χωρια τις αδιες αυλες , τις κλειστες πορτες με τη σιδερια και το λουκετο στη πορτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου